کد مطلب:26210 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

اسلام مي گويد كساني كه به ايمان و درجاتي از علم و دانش و ديگر فضايل مي رسند، در اثر تهذيب نفس و توسل و... مي باشد، در حالي كه ما شاهديم در كشورهاي ديگر، افراد به درجات بالايي از علوم مي رسند بدون اين كه حتي كمترين توجهي به اين گونه امور داشته باشند، لطفا

رسيدن به مقامات عالي، نيازي به تهذيب نفس و توسل و ارتباط با خداوند ندارد; از اين رو مي بينيم بسياري از دانشمندان خارجي كه به دين و مسلكي هم پاي بند نيستند، از نظر علمي پيشرفت هاي شاياتي نصيبشان مي شود. آري، علمي كه همراه با معنويت و صفاي نفس باشد، و همان گونه كه مغز را نيرومند كرده قلب را هم روشن و با صفا نمايد، نياز به تهذيب نفس و ارتباط با خدا دارد. اين توضيح لازم است كه درك اين مقام به دو مقدمه نياز دارد، كه اين هر دو در دين و هدايت خداوندي تأمين مي شود.
1. پيمودن راه فضيلت هاي اخلاقي نيازمند آگاهي از فضيلت ها و تبيين جزئيات آن

ـ1786ـ
دارد. اين آموزش در دين مشخص مي شود; مثلا نشان مي دهد كه نماز چگونه است، روزه چه شرايطي دارد و بقيه مواردي كه ابزار و زمينه ساز فضليت هستند، فقط در هدايت دين ميسر مي شود. آدمي خود به خود از كجا مي خواهد اين جزئيات را دريابد.
2. تا زماني كه اخلاق و مراتب آن پشتوانه اي مثل اعتقاد به خدا نداشته باشد، هيچ التزامي وجود ندارد كه دانشمند، حتي كسي كه هسته اتم را شكافته باشد! اخلاق را رعايت كند، و مي بينيم كه اكنون فروش علم و آن هم دانش هاي خطرناك به راحتي از طريق همين دانشمندان انجام مي شود، و بن بستهاي اخلاقي غرب و آلودگي هاي فرهنگي آن از همين جا ريشه مي گيرد. علم بدون ايمان و تعهد باطني، هيچ التزامي ندارد، مگر اين كه جزيمه و تنبيه و ترس هاي اعمال شود. البته اكنون جنبش هاي اخلاقي در اروپا هست كه متوليان آن ها ايماني ندارند و از مذهبي پيروي نمي كنند; مثل گروه فوكولاره، اما اين حركت فصلي است و دوامي نخواهد داشت.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ1787ـ